Afgelopen zaterdag was ik in de Mobarakmoskee in Den Haag. Dit is de oudste moskee van Nederland, en hij is eigendom van de Ahmadiyya moslimgemeenschap. Ik was daar op uitnodiging van het Pakistaanse gezin waar ik in 2020-2021 een jaar lang schoolmaatje ben geweest. Aanleiding hiertoe was het stukje dat ik geschreven had over de Pakistaanse kleding die ik in mei van het gezin had gekregen, zie https://www.lvvoorelkaar.nl/…/geef-de-ander-de-kans…
Het gezin vond het zo eervol dat ik over hen geschreven had, dat ze het verhaal aan de imam hadden laten lezen. Deze had toen aangegeven graag met mij kennis te willen maken.
Zaterdag was het zo ver en fietste ik met de vader uit het gezin naar de moskee. We spraken er met twee mannen die er de administratie bijhielden en even later verscheen de imam, met wie ik verder in gesprek ging, o.a. over de moskee, de wijze hoe de Ahmadiyya gemeenschap georganiseerd is en wat zijn rol hierin is. Speciaal voor deze gelegenheid droeg ik mijn prachtige Pakistaanse kleding. De sjaal droeg ik over mijn hoofd, als teken van respect. Maar ook zonder hoofddoek was ik er welkom geweest. Even later was het tijd voor het gebed, dat geleid werd door de imam en waaraan de drie mannen meededen. Tot mijn verrassing mocht ik in dezelfde ruimte als de mannen zitten om te zien hoe de ceremonie verliep. Normaal gesproken zitten de vrouwen er achter een gordijn.
Ik vond het een buitenkans om dit mee te kunnen maken en kijk met veel plezier terug op het bezoek aan de moskee. Hoewel we heel anders in het leven staan en ik andere waarden en normen heb dan zij, is er over en weer sprake van veel respect.
Nieuwe schoolmaatjes (vrijwilligers die als brug tussen school en nieuwkomersgezinnen fungeren) zijn overigens weer van harte welkom. We hebben projecten in Den Haag, Leidschendam-Voorburg, Lansingerland en Deventer, Velsen en Amsterdam. Zie onze vrijwilligersvacatures